สงบ
ตลาดคือ ที่ชุมนุม กันของผู้คน เพื่อทำการ แลกเปลี่ยนสินค้า แต่เดิมนั้น ชาวไทยภาคกลาง มีแต่ตลาดน้ำ ซึ่งกระจายไปตามถิ่นที่อยู่ ไม่ว่าจะเป็นตลาดน้ำวัดไทร ตลาดน้ำดำเนินสะดวก ตลาดน้ำคลองโอ่งอ่าง ตลาดคลองมหานาค ต่อมาเมื่อไทยทำสัญญากับอังกฤษ เรียกว่า สนธิสัญญาเบาริ่ง ในสมัยราชกาลที่ 4 การค้าเจริญขึ้น ก็มีตลาดบก ตลากน้ำก็เริ่มสูญหายไป
สภาพชีวิตเราท่าน ณ ปัจจุบัน เศรษฐกิจบีบรัด คร่ำเคร่งงานทั้งวัน หากท่านเพียงแต่ หลังจาก กรำงานหนัก โดยเฉพาะท่านที่อยู่ฝั่งตะวันออกของกรุงเทพ ขับรถกลับบ้าน แวะนั่งรับลมเย็น ดูสายน้ำ ชมวัด
แล้วกลับบ้านคงผ่อนคลายจิตใจได้บ้าง ขอให้คิดว่า คือ ทุกวันที่ว่างตรงกันของสมาชิกในครอบครัว ไม่ต้องรอถึง 13-15 เมษายน ดอก
แต่ท่านผู้อ่านเชื่อไหมครับ เฒ่าพเนจร เคยไปเที่ยวตลาด ที่ติดกับวัด ในประเทศญี่ปุ่น วัดอาซะกุซ่าคันนอน มีสภาพเป็นตลาด ขายของใช้สอย ขนม เครื่องประดับ ของที่ระลึก บริเวณใกล้วัดอาซะกุซ่าคันนอน
เต็มไปด้วยตึกหรูหราใหญ่โต ทางธุรกิจ
ผู้คนใช้ชีวิตสับสน วุ่นวาย มีสถานีรถใต้ดินอยู่ใกล้ๆ แต่เพียงปากประตูเข้าวัด มีถนนตรงไปสู่ตัววัด ก็มีร้านค้าขาย กระจายตัวขายสินค้า นานาชนิด ขนมก็มี รองเท้า เสื้อผ้า ก็มี
เพียงก้าวผ่านสู่ประตูบริเวณของวัด ก็จะพบความสงบ ความร่มเย็น ความร่มเย็นทางศาสนา จุดธูปเสี่ยงทาย เสี่ยงเซี่ยมซี
ห่างจากความวุ่นวาย ทั้งที่โดยระยะทางแล้ว แค่ไม่ถึง 100 กว่าเมตรเท่านั้น สถานที่สำคัญทางศาสนา การปฎิบัติศาสนกิจ ก่อให้เกิดความสงบ อย่างนี่เชี่ยวหรือ
เป็นคำถามในใจของ เฒ่าพเนจรนานแล้ว ครั้นพอมาเริ่มดำเนินงาน ตลาดน้ำขวัญเรียม ปรากฎการณ์ทางจิตใจ ก็คล้ายคลึงกัน จาก ถนนรามคำแหง 100กว่าเมตร ก็จะพบวัดบางเพ็งใต้ ซึ่งในอนาคตจะมีรางรถไฟฟ้า พาดผ่าน หรือห่างจาก ถนนเสรีไทย 100 กว่าเมตร ก็จะ พบวัดบำเพ็ญเหนือ เต็มไปด้วยภาพลักษณ์ ทางศาสนา ภาพต้นไม้ สายน้ำ ความสงบเข้ามา ห่อหุ้มจิตใจอีกครั้ง
เฒ่าพเนจรผู้นั้ อยากจะกล่าวว่า มาสถานที่แห่งนี่เถิด เวลาใดก็ได้ ถ้าว่าง ไม่จำเป็นต้อง เป็นวันที่ตลาดเปิดทำการ ความสงบไม่ต้องซื้อ
ดูภาพ สงบ เย็นไหมครับ
